မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ဗုဒၶသာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ရျခင္းအေၾကာင္း"

မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ဗုဒၶသာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ရျခင္းအေၾကာင္း"
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
မေလးရွားႏိုင္ငံ၏အက်ယ္ အ၀န္းမွာ
စတုရန္းမိုင္ (၁၂၇၃၁၆) ျဖစ္ၿပီး။ႏိုင္ငံ၏ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ “ကြာလာလမ္ပူ”ျဖစ္သည္။
၁၉၉၂ ခုႏွစ္ဇူလိုင္လတြင္ ေကာက္ခံထားသည့္မွတ္တမ္းမ်ားအရ
လူဦးေရ ၂၂.၂သန္းရွိသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ခံသမိုင္းမွာ တ႐ုတ္ႏြယ္မ်ားမွဆင္းသက္လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ B.C,1500,2000 .ခန္႔တြင္ မြန္ဂိုႏြယ္ဖြားတရုတ္မ်ားသည္ မေလးကြ်န္းဆြယ္ရွိ ကြ်န္းစုမ်ားသို႔ ေရာက္ရွိအေျခခ်ခဲ့သည္မွ မေလးႏိုင္ငံ
စတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုမြန္ဂိုတရုတ္မ်ားသည္ မေလးကြ်န္းစြယ္ကို မလကၠာၿမိဳ႕ျပတည္ေထာင္၍ အုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔မလကၠာၿမိဳကျပတည္ေထာင္၍ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည့္ ဘုရင္တို႔အားလည္း မလ ကၠာဘုရင္မ်ားဟု ေခၚဆိုခဲ့ၾက၏။ ထိုအခ်ိန္ကာလ၌ မေလးကြ်န္းစြယ္သည္ “မလႅာယုႏိုင္ငံေတာ္”ဟု အမည္တြင္ခဲ့၏။
မလႅာယုႏိုင္ငံေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံသို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္ B.C, 309, ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံလြန္ေတာ္မူၿပီးႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀)အၾကာ တတိယဂၤါယနာတင္ၿပီးခ်ိန္မွ စတင္၍ ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ထိုမေလးကြ်န္းစြယ္ကိုလည္း သု၀ဏၰဘူမိေဒသတြင္ပါ၀င္ေၾကာင္းကို ပညာရွင္တို႔က ယူဆခ့ဲၾကေလသည္။

တိက်ခိုင္လံုေသာသမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ မေလးရွားႏိုင္ငံတြင္ သာသနာႏွစ္ (၉၀၀) ႏွင္ (၁၀၀၀)အတြင္း ခရစ္ႏွစ္၄-ရာစုႏွင့္ ၅-ရာစုတြင္း အိႏၵိယ၌အသံုးျပဳေသာသကၠတဘာသာျဖင့္ေရးထိုး သည့္ေသာဗုဒၶဘာသာက်မ္းစာေက်ာက္ခ်ပ္မ်ားစြာတို႔ကို မေလးရွားႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ေတြ႔ရွိရပါသည္။

ထို႔အျပင္ အဘိဓမၼာက်မ္းမွ ဂါထာေတာ္ သံုးပုဒ္အား ေရးထိုးထားသည့္ ရႊံ႔အုတ္ခ်ပ္ကိုလည္း ေတြ႔ရွိရၿပီး၊ အုတ္ေက်ာင္းတိုက္၃-တိုက္ႏွင့္ ေစတီေတာ္ (၅)ဆူကို ဘုရင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားႀကီးမႈ၍ ျပည္သူ၊ျပည္သား၊ဒကာ၊ဒကာမအမ်ားစုေပါင္းကာလႈဒါန္းတည္ေဆာက္ထားခဲ့ၾကေၾကာင္း ေရးထိုး ထားသည့္ ကမၺည္းေမာ္ကြန္းကိုလည္းေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါသည္။ နခြန္ရွရီဓမၼရာဇ္ ေခၚ နခြန္ရွရီ တမၼရတ္ ဘြဲ႔ေတာ္ရွိသည့္ ေစတီေတာ္ႀကီးကိုလည္းေတြရွိရသျဖင့္ ခရစ္ႏွစ္(၅)ရာစုခန္႕ကပင္ မေလးရွားႏိုင္ငံ၌ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ေရာက္ရွိျပန္႔ပြားေနၿပီး ေနလိုလလိုထြန္းပခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရေပသည္။

တရုတ္သုေတသီရဟန္းေတာ္ အီခ်င္း၏ (၇)ရာစုကုန္ခါနီး သြားေရာက္ခဲ့သည့္ သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံခရီးသြားမွတ္တမ္းတြင္ “သီရိ၀ိဇယ (ခ) အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္လြန္စြာ ထြန္းကားေနၿပီး ေရေျမဆက္စပ္လ်ွက္ရွိသည့္ မလႅာယုကြ်န္း (ခ) မေလးရွားႏိုင္ငံစေသာ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ လည္း ဗုဒၶသာသနာေတာ္ျဖန္႔ေ၀ေပးေနၿပီး” ေထရ၀ါဒကိုအဓိကထားလက္ခံက်င့္သံုေနၿပီး မဟာယာန ၀ါဒအနည္းငယ္ရွိေၾကာင္းကို မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။
ပုဂံျပည္ေခၚ ျမန္မာႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္းေခၚ မေလးရွားႏိုင္ငံ တို႔အၾကားဘာသာေရးဆက္ႏႊယ္မႈမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။

A.D,11. ရာစုခန္႔တြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္မွ သီဟိုဠ္တြင္ပရိယတၱိပညာမ်ားသင္ၾကားခဲ့သည့္ “အရွင္ဆပၸဒမေထရ္”သည္ (၁၀)၀ါအရတြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္သို႔ျပည္လည္ၾကြခ်ီေတာ္မူလာၿပီး သီဟိုဠ္ မွ “အရွင္သီ၀လိ၊အရွင္တာမလိႏၵ၊အရွင္အာနႏၵာ၊ အရွင္ရာဟုလာ”ဟူေသာမေထရ္ေလးပါးကို ပုဂံေန ျပည္ေတာ္သို႔ပင့္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္၊ ေနာက္တြင္အရွင္ရာဟုလာသည္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္မွ မလႅာယုကြ်န္း မေလးရွားသို႔ၾကြေရာက္ၿပီး ၀ိနည္းတရားေတာ္ကိုတတ္သိနားလည္ရန္ ဆႏၵျပင္းျပေနေသာ မလႅာယု ဘုရင္အား ခုဒၵသိကၡာ၀ိနည္းက်မ္းကို အဖြင့္ဋီကာက်မ္းႏွင့္တကြသင္ေပးခဲ့၏။ ထိုမလႅာယုဘုရင္သည္ ၀ိနည္းက်မ္းေတာ္သင္ေပးသည့္ မိမိဆရာအရွင္ရာဟုလာအား ပတၱျမားသပိတ္ေတာ္ကိုလႈဒါန္းေလ၏။

ထိုမလႅာယုဘုရင္၀ိနည္းေတာ္သိၾကားေနခ်ိန္တြင္ ပုဂံေနျပည္ေတာ္တြင္ နရပတိစည္သူမင္းႀကီး ထီးနန္းစံေတာ္မူေနခ်ိန္ သာသနာေတာ္ႏွစ္(၁၇၀၀)ခန္႔တြင္ျဖစ္ပါသည္။
A.D,15 ရာစုေႏွာင္းပိုင္းတြင္အာရတ္ႏြယ္ဖြား မူဆလင္တို႔သည္ ကုန္သြယ္ျခင္းအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ထိုမလႅာယုကြ်န္းႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းသို႔၀င္ေရာက္လာၾကၿပီး၊အစပိုင္းတြင္ မူဆ လင္တို႔သည္ ေဒသခံဗုဒၶဘာသာတို႔အား အေလွ်ာ့ေပါင္းသင္းကာ သေဘာထားျပည့္သူကဲ့သို ့အေယာင္ေဆာင္၍ ဗုဒၶဘာသာဘုရင္ႏွင့္ ဘုရင္ႏွင့္နီးစပ္သူမ်ားအား ေပါင္းသင္း၍ ၄င္းတို႔မ်က္ႏွာရေအာင္ အား ထုတ္ၾကေလသည္။

တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ၄င္းတို႔အရာေရာက္လာၾကသည့္အခါ ဗုဒၶဘာသာတို႔အား ေသြးခြဲျခင္း၊
ေသြးထိုးျခင္းမ်ားျပဳလုပ္၍၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုကုန္သည္မ်ားမွ မူဆလင္တို႔အား အလံုးအရင္းျဖင့္ေခၚ ယူ၍ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ သီရိ၀ိဇယႏိုင္ငံ(အင္ဒို) ႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္း(မေလး)တို႔ကို စစ္တိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ၾက၏။ သတိလက္လြတ္ေၾကာင့္ၾကမဲ့ေနၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာတို႔မွာ မူဆလင္ တို႔၏ ဓါးဖ်ား၀ယ္ မရႈမလွအသတ္ခံၾကရ၏။
ေဒသခံဗုဒၶဘာသာသမီးမ်ိဳတို႔အား မူဆလင္တေယာက္လွ်င္ အနည္းဆံုးေလးေယာက္ယူ၍ မူဆလင္ဦးေရးမ်ားပြားေစရန္ သားေဖာက္ျခင္းမ်ားကိုျပဳလုပ္ၾက၏။

မူဆလင္ဦးေရမ်ားျပားလာေသာအခါ အာဏာပိုင္ဘုရင္မွာလည္း မူဆလင္ဘုရင္ျဖစ္လာကာ ေနာက္ဆံုး မလႅာယုကြ်န္းတြင္ ဗုဒၶသာသနာ ေတာ္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္လုနီးပါးျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
ယေန႔မေလးရွားႏိုင္ငံ၏ ဗုဒၶဘာသာရပ္တည္ႏိုင္ရန္အတြက္ အဓိက က်ားကန္ေပးထား သည္ မွာ