#ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကိုမုန္းတယ္…
အေမဟာ သူမ်ားေတြရဲ႕ အေမနဲ႔မတူဘူး….
မ်က္လံုးတစ္ဘက္ပဲရွိတယ္….
ရုပ္ဆိုးလိုက္တာ…
အရမ္းကို ရွက္ဖို႔ ေကာင္းတာပဲ…
ဆိုင္ေလး ေသးေသး ၊ စုတ္ျပတ္ျပတ္ေလးမွာ အေမက ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေလးေတြ ေရာင္းတယ္။ ဒီလို ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ အေမ့ကိုၾကည့္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ရွက္တယ္…. အေမ့ေၾကာင့္ လူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အထင္ေသးၾကတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္… သူမ်ား အေမေတြလို ဘာလို႔မ်ား အေမဟာ ခ်မ္းသာေအာင္ မလုပ္သလဲ ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ နားကို မလည္ႏိုင္ပါဘူး…. ဒါေၾကာင့္ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ မခ်စ္ဘူး.. မုန္းတယ္…
ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မူလတန္းေက်ာင္းမွာ အားကစား ျပိဳင္ပြဲေတြလုပ္တယ္…. ေက်ာင္းသား မိဘေတြကို ဖိတ္တယ္… ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို မလာေစခ်င္ဘူး… ဒါေပမယ့္ အေမက ေက်ာင္းကို ေရာက္လာတယ္… အေမ ဘယ္လိုမ်ား လုပ္လိုက္တာလဲ.. လူေတြၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အရွက္ လာခြဲတယ္…. ရွက္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ.. အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အေမဟာ ရုပ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ထဲ ရွိတဲ့သူဆိုတာ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္ သိကုန္ျပီ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို ခါးခါးသီးသီး ၾကည့္မိတယ္… ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းထဲကေန ေျပးထြက္ခဲ့မိတယ္…
ေနာက္တစ္ေန႔ ေက်ာင္းတက္ေတာ့ အတန္းေဖာ္ေတြက ကၽြန္ေတာ့ကို ၀ိုင္းျပီး
“မင္းအေမက မ်က္လံုး တစ္ဘက္တည္း ရွိတယ္ေနာ္” လို႕ စၾကတယ္.. ေအာ္ဟစ္ ေနာက္ေျပာင္ၾကတယ္…
ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသလဲထြက္ ရွက္လဲ ရွက္မိတယ္…. အေမ့ကို ကမာၻေျမၾကီးေပၚကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေစလို႔ကို ဆုေတာင္းမိတယ္… သူမ်ား အေမေတြလို ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ရုပ္ရည္လဲ မရွိဘူး.. သူမ်ားအေမေတြလို ပိုက္ဆံလဲ မခ်မ္းသာဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကို အရမ္းမုန္းတာပဲ..
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အေမ့ကိုေမးတယ္..
“အေမ့မ်က္လံုးတစ္ဘက္က ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ.. အေမက သူမ်ားအေမေတြလိုလဲ မလွဘူး…. ရုပ္ကဆိုး၊ ဆင္းကလဲ ဆင္းရဲေသးတယ္….. အေမဟာ ကၽြန္ေတာ့ကို အရွက္ခြဲဖို႔ သက္သက္မ်ား အသက္ရွင္ေနတာလား… အေမဘာေၾကာင့္ ျမန္ျမန္မေသတာလဲ” လို႔ ရက္ရက္ စက္စက္ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပစ္လိုက္တယ္။
အေမက ဘာမွကုိ ျပန္မေျပာဘူး…. ၀မ္းနည္းတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ပဲ လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ေနခဲ့တယ္… ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားမိတယ္… အေမ့ကို အဲလို ေျပာလိုက္မိလို႔.. ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ အဲလို ေျပာလိုက္ရတာကိုလည္း ေက်နပ္သြားမိတယ္… ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခ်ိန္လံုး အေမ့ကို ေျပာခ်င္ခဲ့တဲ့ စကားကို ေျပာလိုက္ရလို႔ေလ…
အဲဒီည…. ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေရးႏိုးလားေတာ့ ေရဆာတာနဲ႔ ေရေသာက္ဖို႔ ထမင္းစားခန္းထဲကိုအသြား တိတ္တိတ္ေလး ငိုေၾကြးေနတဲ့ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕လိုက္တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ ႏိုးသြားမွာစိုးလို႔ အသံမထြက္ရွာဘဲ တိုးတိုးေလး ငိုေနတဲ့ အေမ…..။ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး အျမန္ဆံုး ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္…
တကယ္ေတာ့ ေန႔လည္က အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္မိတဲ့စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း အသည္းႏွလံုးေထာင့္ တစ္ေနရာမွာလဲ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ကိုက္ခဲ ေနသလိုပါဘဲ… ဒါေပမယ့္ အရုပ္ဆိုးလွတဲ့ မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ ငိုေနတဲ့ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ မုန္းတယ္…
ဒီေတာ့…. ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္မိတယ္…. ခုခ်ိန္ကစျပီး ငါ့ေျခေထာက္ေပၚငါ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ့မယ္… ငါ့ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္မယ္.. ငါအေမ့ကို မုန္းတယ္.. ျပီးေတာ့ ဒီ စုတ္ျပတ္ ဆိုး၀ါးလွတဲ့ ဆင္းရဲျခင္းကို ငါမုန္းတယ္.. ဒီကေနငါလြတ္ေအာင္ ရုန္းမယ္.. အေမ႔ဆီကေန….. ျပီးေတာ့ ဆင္းရဲျခင္း ဆီကေန…..
အေမ့အိမ္ကေန ထြက္လာျပီး.. ဆိုးလ္ျမိဳ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၾကိဳးစားတယ္.. ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀အတြက္……. ေရွ႕ေျခလွမ္းေတြအတြက္…… ရည္မွန္းခ်က္ အျပည့္နဲ႔ေပါ့ အထက္တန္း ေအာင္ေတာ့ ဆိုးလ္တကၠသုိလ္ၾကီးမွာ ပညာသင္ခြင့္ရတယ္… ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ပိုျပီး ျပင္းထန္လာတယ္၊ ခိုင္မာလာတယ္..
ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္…. စီးပြားေရးလဲ အဆင္ေျပေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အိမ္နဲ႔ ဘာနဲ႔ ျဖစ္လာတယ္.. သားသမီးေတြရလာတယ္.. ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္နဲ႔၊ ေအာင္ျမင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္ေနျပီ… ဒီမွာေနရတာ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ရဲ႕ အတိတ္၊ ရုပ္ဆိုးလွတဲ့ ကၽြန္ေတာ့အေမ၊ ဆင္းရဲလြန္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ငယ္ဘ၀ အဲဒါေတြကို သတိရစရာ ျပန္အမွတ္ ရစရာ ဘာမွလဲ မရွိေတာ႕ဘူး… ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အတိတ္ေတြ အားလံုးကို ေမ့ထားျပီး ခုလက္ရွိဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနျပီ…. ေက်နပ္ေနျပီ…
ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ကို အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနတုန္း လံုး၀ ဘယ္တုန္းကမွ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕ကို ေရာက္လာတယ္…..
“ဘုရားေရ…..အေမပါလား”
“ခုခ်ိန္ထိ မ်က္လံုးတစ္ဘက္ပ်က္ၾကီးနဲ႔ ရွိေနတုန္း… ဆိုးလိုက္တာဗ်ာ..”
ေကာင္းကင္ၾကီး တစ္ခုလံုး ကၽြန္ေတာ့ေရွ႕ကို ျပိဳက်လာသလိုဘဲ…. ကၽြန္ေတာ့သမီးေလးက မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ ရုပ္ဆိုးလွတဲ့ အေမ့ကိုျမင္ေတာ့ လန္႔ေအာ္ျပီးအိမ္ထဲကို ေျပး၀င္သြားတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသေတြ ဒီေရလို တက္လာတယ္…
“ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ.. ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္မသိပါလား .. ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ အိမ္ကို ဘာကိစၥနဲ႔ လာရတာလဲ.. က်ဳပ္သမီးေလး ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရုပ္ၾကီးကို ျမင္ျပီး လန္႔သြားျပီ…. သြား….. ခင္ဗ်ား ခုခ်က္ျခင္း က်ဳပ္အိမ္က ထြက္သြား”
ကၽြန္ေတာ္ မသိဟန္ေဆာင္ျပီး တကယ့္ကို မမွတ္မိသလိုနဲ႔ အေမ့ကို ေျပာပစ္လိုက္တယ္..
“အို…. ၀မ္းနည္းပါတယ္ရွင္…. ကၽြန္မ အိမ္လိပ္စာ မွားျပီး ၀င္လာမိတာပါ…”
အေမက တိုးတုိးတိတ္တိတ္ေလးဘဲ ျပန္ေျဖျပီး ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိေရွ႕ကေနတစ္ေရြ႕ေရြ႕နဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္.. ေတာ္ပါေသးရဲ႕.. ဘုရား မ လို႔.. အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို မမွတ္မိဘူး.. ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ အေတာ္ သက္သာရာ ရသြားတယ္.. ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျပာမိတယ္..
“ငါေနာက္ကို သတိထားစရာ မလိုေတာ့ဘူး… ငါ့ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ဒီအေၾကာင္းေတြ ထပ္ေပၚလာေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး”
တစ္ေန႔….. ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိျဖစ္တဲ့ ငယ္ငယ္ကေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းကေန ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုပြဲ လုပ္မယ့္ ဖိတ္စာေလး ေရာက္လာတယ္။ မသြားခ်င္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သြားရဦးမယ္… ကၽြန္ေတာ့မိန္းမကုိ အမွန္အတိုင္းမေျပာဘဲ စီးပြားေရးကိစၥနဲ႔ ခရီးထြက္စရာ ရွိတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ လိမ္လုိက္တယ္… ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ ဆင္းရဲတဲ့ ငယ္ဘ၀အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမကို ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာခဲ့ဖူးဘူးေလ…
ေတြ႔ဆံုပြဲျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကေနခဲ့တဲ့ အိမ္ေလးကို ၾကည့္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။ အိမ္လို႔သာ ေခၚတာပါ အိမ္နဲ႔ေတာင္ မတူပါဘူး။ အမိုးအကာမလံုတဲ့ တဲကုတ္ေလးပါ။ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး.. စပ္စုခ်င္တဲ့ စိတ္ကေလးနဲ႔ အိမ္ကေလးက ဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္ေနမွာပါလိမ့္ ဆိုျပီး ၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ ထြက္လာတာ….
ဒီမွာဘဲ.. ကၽြန္ေတာ့္အေမကို ေအးစက္စိုစြတ္ေနတဲ့ ေျမျပင္ေပၚမွာ လဲက်ေနတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္… ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္က်ဖို႔ မေျပာနဲ႔ ၀မ္းနည္းတဲ့ စိတ္နည္းနည္းေလးေတာင္ မျဖစ္မိဘူး… အေမ့လက္ထဲမွာ စာရြက္ပိုင္းေလးတစ္ခုကို ေတြ႔ရတယ္… ကၽြန္ေတာ္ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမရဲ႕ မပီမသ မလွမပ လက္ေရးေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေရးထားတဲ့စာမွန္း သိလုိက္ရတယ္…
သားေလးေရ…
အေမ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနတာၾကာပါျပီ….. အေမမေသခင္ သားေလးဖတ္ဖို႔ ဒီစာေလး ေရးထားခဲ့ခ်င္လို႔ပါ… အေမ ေနရေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူးကြယ္ …. သားေလးရွိတဲ့ ဆိုးလ္ကိုလဲ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဘယ္ေတာ့မွ အေမ ေရာက္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး…. သားေလးကို အေမ့ဆီတစ္ေခါက္ေလာက္ လာလည္ေစခ်င္လိုက္တာကြယ္…. အေမေလ သားေလးကို အရမ္းလြမ္းလို႔ပါ.. ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔ပါ… ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ျပန္လည္ေတြ႔ဆံုပြဲကို သားေလး လာမယ္ ၾကားေတာ့ အေမ ၀မ္းသာလိုက္တာ.. ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းကုိ အေမမလာဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္ အဲဒါက သားေလးအတြက္ပါကြယ္… အေမ့မွာက မ်က္စိတစ္ဖက္ထဲ ရွိတာကိုး…. ဒီအတြက္နဲ႔ သားကို အရွက္ရေစတာ အေမ ၀မ္းနည္းပါတယ္ သားရယ္… အေမ ေျပာျပပါ့မယ္ သားရယ္… အမွန္ေတာ့ သားငယ္ငယ္တုန္းက ေဆာ့ကစားရင္း မေတာ္တဆျဖစ္ျပီး သားမ်က္စိတစ္ဖက္ ပ်က္စီး သြားခဲ့တယ္… အေမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မ်က္စိတစ္ဖက္ မရွိေတာ့တဲ့သားကို ဘယ္လိုလုပ္ ၾကည့္ရက္ ႏိုင္ပါ့မလဲကြယ္… သားၾကီးလာရင္ မ်က္စိတစ္ဘက္တည္းနဲ႔ လူေတြၾကား ဘယ္လိုမ်ား ေနမလဲလို႔ ေတြးၾကည့္တိုင္း စိတ္ဆင္းရဲမိတယ္… ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္ရတယ္…. ၾကီးလာရင္ ငါ့သားေလး ရွက္မယ္ဆိုတာ အေမသိတယ္…. အေမက အသက္ၾကီးျပီ.. သားက လူ႕ဘ၀ကို အရွည္ၾကီး ေလွ်ာက္လွမ္းရဦးမွာေလ… ဒါေၾကာင့္ အေမ့ရဲ႕ မ်က္စိတစ္ဘက္ သားကို ေပးလိုက္တာပါ… အေမ့ရဲ႕ မ်က္လံုးနဲ႔ ေလာကၾကီးကုိ ငါ့သားေလး ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ျပန္ျမင္လာႏိုင္တဲ့အတြက္ သားကိုၾကည့္ျပီး အေမ၀မ္းသာမိတယ္.. ဂုဏ္ယူမိတယ္…. ဒီအတြက္ အေမဘယ္ေတာ႔မွ စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါဘူး.. ၀မ္းလဲမနည္းခဲ့ပါဘူး.. ငယ္ငယ္က အေမ့ကို သားေလး စိတ္ဆိုးခဲ့ဖူးတယ္.. စိတ္ဆိုးျပီး အေမ့ကို ေျပာခဲ့ ဆိုခဲ့တာေတြ အေမ သားကို ဘယ္ေတာ့မွ ေဗြမယူခဲ့ပါဘူး ငါ့သားေလး ငါ့ကို ခ်စ္လို႔ ေျပာတာဘဲလို႔ အေမေတြးခဲ့ပါတယ္.. အေမသားကို ခ်စ္တယ္ သားရယ္…. သားဟာ အေမ့ရဲ႕ ဘ၀၊ အေမရဲ႕ ကမာၻပါကြယ္……..
အိုး.. ကၽြန္ေတာ့္အသည္းေတြ ကြဲကုန္ပါျပီ။ အေမရယ္…. သားကိုခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔… ဘယ္ေတာ့မွ သားမိုက္ကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔…..
ကၽြန္ေတာ္ ရွိဳက္ၾကီးတငင္ ငိုေၾကြးေနမိပါျပီ…. ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မုန္းခဲ့တဲ့ မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းရွိခဲ့တဲ့ အေမဟာ ကၽြန္ေတာ့အတြက္ သူ႕မ်က္လံုးကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ အေမေသမွ ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ရပါျပီ….
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေပးဆပ္အနစ္နာခံျပီး ခ်စ္သြားတဲ့ အေမ့ရဲ႕ေမတၱာကို ဘယ္တုန္းကမွ မသိတတ္ နားမလည္ တတ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္…
ဘယ္တုန္းကမွ မငိုခဲ့ဖူးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္… လူမိုက္ၾကီး၊
ခုေတာ့ မဆံုးႏိုင္တဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ အေမ့အတြက္ ငိုေၾကြးေနမိပါျပီ…
( မိဘအေပၚနားလည္ခံစားႏိုင္ၾကပါေစ..။)
ေနာက္လူေတြဖတ္ဖို႔အတြက္လည္း Shareေပးပါဦး
No comments:
Post a Comment