"ဘီလူးကြ်န္းျဖစ္ေပၚလာပုံ"

"ဘီလူးကြ်န္းျဖစ္ေပၚလာပုံ" (or) "တၠအ္ခၼိဳင္(တေကာ့ခမိုင္) ဘီလူးကြ်န္းသမိုင္း တစ္ပိုင္းတစ္စ"
---------------------------------------------------------------------------------------
 

ဘီလူးကၽြန္းသည္ မြန္ျပည္နယ္၊ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕၏ အေနာက္ဘက္ ေျမာက္လတၲီတြဒ္(16)ဒီဂရီ-13မိနစ္ၾကားနွင့္ (16)ဒီဂရီ-30 မိနစ္ၾကားတြင္ တည္ရွိၿပီး၊ ေလာင္ဂ်ီတြဒ္ (75)ဒီဂရီ-27မိနစ္ အေရွ႕ၾကားတြင္ တည္ရွိေသာ ကြ်န္းႀကီးတစ္ကြ်န္း ျဖစ္ေပသည္။

"ဘီလူးကြ်န္း" ဟူေသာ အမည္ကို ေခၚတြင္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အဆို(4)ရပ္ရွိေပသည္။

(က) ပထမအဆို
ဤကြ်န္းကို (ယကၡဒီပ)ဟု ေခၚတြင္ရျခင္းမွာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ အေနာက္မဇၩိမေဒသမွ ဤကြ်န္းတို႔ ေဒသစာရီ ၾကြခ်ီေတာ္မူေသာ အခ်ိန္တြင္ ဘီလူးမ်ားစြာတို႔သည္ ဤကြ်န္း၏ အျမင့္ဆုံးျဖစ္ေသာ၊ (ဆတ္ေတာင္/မုနိုင္းေတာင္/ဒရယ္ေတာင္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ သည္ကို အစြဲျပဳ၍ (ဘီလူးကြ်န္း) ဟု ေခၚတြင္သည္။

ယင္းဘီလူးမ်ားကား  "အႆမုကၡီ" ေခၚ ဘီလူးမင္းသည္ ဆတ္ေတာင္ေပၚတြင္ေနထိုင္ၿပီး  အဲဒီအခ်ိန္တြင္ ဤနိုင္ငံျမန္မာျပည္ေအာက္ပိုင္း အုပ္စိုးစဥ္ကာလ သမလမင္း၏သားေတာ္ အႆကုမၼာရမင္းသားနွင့္ စစ္ခင္းတိုက္ခိုက္ၾကရာ ဘီလူးမင္းမ်ားရႈံးနိမ့္သျဖင့္ ဘီလူးမ်ား ဘီလူးကြ်န္းေဒသမွ ထြက္ေျပးခဲ႔ရသည္ဟု အဆိုရွိပါသည္။
   

(ခ) ဒုတိယအဆို
ရန္ကုန္ရာဇဝင္သမိုင္း၌ ပါရွိေသာ မြန္လူမ်ိဳးတို႔၏ ေရွ႕ေဟာင္းသားေခ်ာ့ေတးမွ ေရသားေဖာ္ျပထားသည္မွာ "ယိေလ ယိုေလ၊ အိုးခ်စ္သားလူကေလး၊ ေလာဒါစာတီျမစ္ဝ ကံရမႏၵ (ေကာ္ရိုမႏၵိလ္)ေခၚ ပင္လယ္ကမ္းရိုးတန္းဌာနသည္ ငါတို႔(မည္ဒ) မြန္ဒ လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေနရပ္ဌာနေဟာင္းျဖစ္သည္။
 
ငါတို႔မွာ ေရွ႕ဝိပါက ကံအားေလ်ွာ္စြာ အရွင္သခင္ ဘုရင္မင္းနွင့္ ေကြကြင္းျပီး(ထိုအရပ္မွ)ထြက္လာခဲ႔ၾကရာ တခ်ိန္ကမြန္နုိင္ငံ-သုဝဏၰဘုမၼိျပည္ေအာက္ပိုင္း-ဇယာျပည္နယ္ (ယခုအေခၚအေဝၚ ကမာဝက္ၿမိဳ႕၊ မုဒုံျမိဳ႕နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္)တေကာ့ခမြိဳင္ေခၚ (ယခုအေခၚအေဝၚ)ပလူကြ်န္းဌာနသို႔ ေရာက္လာၾကသည္ဟူ၍ ျဖစ္သတည္း။

ဤအလြန္ေရွးက်ေသာ အေထာက္အထားကို ေထာက္ရႈျခင္းအားျဖင့္ မြန္အႏြယ္အဝင္လူမ်ိဳးမ်ား ျမဴးေပ်ာ္ဖြယ္ရာ ပလူကြ်န္းဟူ၍ မွည့္ေခၚလာရာမွ ဘီလူးကြ်န္းသို႔ ေရြ႕ေလ်ာေျပာင္းလဲလာခဲ႔ၾကေလသည္။
 
(ဂ) တတိယအဆို
ကမာဝက္ျမိဳ႕(မုဒုံျမိဳ႕နယ္) မြန္စာအုပ္(မင္ဗႅာဲေကာန္တၼအ္)မွ ကိုးကားခ်က္အရ ယခင္က်ိဳကၡမီခရိုင္ ဇယာခရိုင္(ယခု ကမာဝက္ျမိဳ႕) ဝါခရူ ခရိုင္ (ယခု သံျဖဴဇရပ္ျမိဳ႕နီနားတဝိုက္) ဘီလူးကြ်န္းႏွင့္ ဟံသာဝတီခရိုင္ (ယခု တြံေတးျမိဳ႕နယ္တဝိုက္) လူသိမ်ားေသာ ေမာင္ဒီအေၾကာင္း  ရာဇဝင္အေၾကာင္းျဖစ္သည္။ (ေရွ႕ေဟာင္းမြန္စာေပးမ်ားမွ ဘာသာျပန္ထုတ္ေဝးထားျပီးလည္ျဖစ္ပါသည္။
 
ယင္းရာဇဝင္အေၾကာင္းကား
ဘီလူးကြ်န္းကို မြန္ဘာသာျဖင့္ တေကာ့ခမြိဳင္ဟူ၍ ေခၚသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ  ခေမာင္းပင္(တၷံခမြိဳင္) ေပါက္ေသာကြ်န္း ျဖစ္ပါသည္။  ဤခေမာင္းပင္နွင့္ (ဤသာဓကကို Mon states ဓါတ္ေတာ္ေက်ာင္းဆရာေတာ္ထုတ္ေဝေသာ စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပထားျခင္းရွိေနပါေသးသည္) ခေမာင္းပင္ႀကီးေပၚတြင္ ေရွ႕အခါက လင္းယုန္ဖို၊မ နွစ္ေကာင္း အသိုက္ျပဳလုပ္ေနထိုင္ခဲ႔ၾကရာတြင္ ဥတစ္လုံးမွ လူေပါက္ဖြားလာျပီး ယင္းခေလးမွာ ေမာင္ဒီ(မင္ဗႅာဲေကာန္ကၼအ္)ျဖစ္ခဲ႔ရပါသည္။ အရြယ္ေရာက္လာသည့္ ေမာင္ဒီသည္ ျမစ္အတြင္းမွ ငါးၾကင္းတစ္ေကာင္ဖမ္းမိရာ မီျမိဳက္ျပီး ခရီးသြားကုန္သေဘၤာျဖင့္ ယခင္သုဝဏၰဘုမၼိ ဘုရင္မင္းျမတ္ထံ ဆက္သခဲ႔သည္ ေမႊးၾကိဳင္းေသာ ငါးၾကင္းအန႔ံေၾကာင့္ ဘုရင္၏နားကိုက္ေဝဒနာ ေပ်ာက္ကင္းေလသည္။

ဘုရင္ႀကီးသည္ အလြန္ဝးမ္သာအားရကာ လုလင္ပ်ိဳ ေမာင္ဒီထံ သမီးေတာ္(႑င္သာဓလာ)ကိုပို႕ေဆာင္ေစခဲ႔သည္။ အေျခြအရံအသင္းအပင္းႏွင့္ တူရိယာဗုံေမာင္းမ်ားတီးျပီး ဘုရင္သမီးေတာ္လာေရာက္ရာ ေမာင္ဒီသည္ မိမိအားဖမ္းသည္ဟုထင္ျပီး ခေမာင္းပင္ၾကီးအေပၚသို႔တက္ေျပးၿပီး ခေမာင္းပင္ေပၚမွ လိမ့္က်ရာ ေမာင္ဒီေသဆုံးေလသည္။
 
ဘုရင့္သမီးေတာ္သည္ ေမာင္ဒီ၏အေလာင္းကို စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ သျဂိဳလ္ေလသည္။ ရရွိသည့္ အရိုးမ်ားကို ေရႊအိုးတြင္ထည့္၍ ထိုေနရာ၌ပင္ ေစတီတည္ေတာ္မူသည္။ ထိုေစတီအား ဖံဖရႊာ၊ ေရႊနတ္ေတာင္နတ္စင္ အနီးတြင္ ယခုတိုင္တည္ရွိေနသည္။ နတ္စင္သည္လည္း ေမာင္ဒီ၏ နတ္ကြန္းျဖစ္ျပီး ကြ်န္းပိုင္ရွင္နတ္ (ဘိုးဘိုးႀကီး)သည္ ေမာင္ဒီျဖစ္၍ လူအမ်ားယေန႔ထက္တိုင္း ေမာင္ဒီ နတ္(ဘိုးဘိုးႀကီး)ကို ပူေဇာ္ပသေနေသးသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေပလိမ့္မည္(ဤကား ဘီလူးကြ်န္မွ လူငယ္ပါစပ္ရာဇဝင္ထဲမွ ေမာင္ဒီရာဇဝင္အနည္းအက်ဥ္းသာျဖစ္သည္။

(ဃ) စတုတၳအဆို
မြန္မ်ား ရာမညေဒသတို႔ ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ နီဂရီတိုမ်ားသည္ ေတာင္ဘက္သို႔ ေရႊ႕ဆိုင္းေနထိုင္ၾကေပသည္။ ဘီလူးကြ်န္းႏွင့္ ကပၸလီကြ်န္းတို႔တြင္ နီဂရီတိုအႏြယ္အဝင္ စမင္း(ေဆမန္) လူမ်ိဳးမ်ားေနထိုင္ခဲ႔ဟန္တူသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္နွင့္ တစ္ဘက္ကမ္းရွိ ဘီလူးကြ်န္းကို မြန္တို႔က တေကာ့ခမိုင္ဟု ေခၚသည္ ။ တေကာ့၏ အဓိပၸါယ္မွာ ကြ်န္း ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ (မြန္ဘာသာ) ခ်မ္ေမြ႔ နန္ မင္နႏၵာပ်ိဳ႕တြင္  ခမိုင္ကို အကိုင္အခက္မ်ားေသာ္ သစ္ပင္တစ္ပင္ဟု ဆိုသည္။ ထိုသစ္ပင္ေပၚတြင္ နားေနေသာ လင္ယုန္ အဖို-အမတို႔မွ လူထူးလူဆန္းေပါက္ဖြားသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဤရာဇဝင္ကို ေလ့လာၿပီးလ်ွင္ သုေတသနသေဘာျဖင့္ ဆင္ျခင္လိုက္ေသာ္ ခမိုင္ေဝါဟာရသည္  စမိုင္လူမ်ိဳးကို ဆိုလိုေၾကာင္းေတြမိသည္။

(စမင္းလူမ်ိဳးမ်ား ဘီလူးကြ်န္းတြင္ ေနထိုင္ခဲ႔ဟန္ရွိသည္ကို မဆလေခတ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗမာေတြ ေရသားလာခဲ႔သည္။ ဒါေပမယ့္ သမိုင္းအေထာင့္အထားနွင့္တကြ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိခဲ႔ပါ) ထိုေခတ္တြင္ အဝတ္အစားမရွိ ႏႈတ္ခမ္းထူး၊ ဆံပင္ေကာက္၊ အသားမည္း၊ ေရကူးသန္ ခက္ထန္းၾကမ္းတမ္းျပီး ဘီလူးႏွင့္ တူၾကသျဖစ္ ထိုကြ်န္းကို(ယကၡကြ်န္း) ဘီလူးကြ်န္းဟုေခၚခဲ႔ဟန္တူေပသည္။

ဤကား ေဖာ္ျပပါ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ျခင္းသာျဖစ္၏...
.

ကိုးကား…
1. အထက္ပါ ေဖာ္ျပပါသုံးခုကေတာ့ မြန္ဘာသာစကားတြင္ ေရွ႕ေဟာင္း မြန္စကားမ်ားနွင့္ တူညီေသာ ေဝါဟာရ  Dr.ဝလက္ဒင္ႏွင့္ စကိတ္တို႔ ျပဳစုေသာ "မလႅာယုကြ်န္းဆြယ္ရွိ ဘာသာတရားအသိျမင္ကင္းမဲ႔ေသာ လူမ်ိဳးစုမ်ားစာအုပ္တြင္မွ...

2. မြန္လူမ်ိဳးမ်ားဆင္သက္လာပုံးနွင့္ ပတ္သက္၍ စြယ္စုံက်မ္း အတြဲ(၁၀) စာမ်က္နာ ၄၀၉...
 
3. မြန္လူမ်ိဳးမ်ားတို႔၏ ေရွ႕ေဟာင္းသားေခ်ာ့ေတးစာအုပ္မွ...

4. လိခ္ကၷပ္-မင္ဗႅာဲေကာန္ကၼအ္-က်ာ္ေဇၷာ္အၥာ မွာေထရ္ပါလိတ ဘာဓါတ္က်ာ္ ဍဳင္ကမာဝက္...

5. မုဒြန္းရြာ ဘဒၵႏၲေကာသလႅ (အဂၢမဟာပ႑ိတ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု -ျမန္မာနိုင္ငံသံဃာ့နာယက ၾသဝါဒ ) ထုတ္ေဝေသာစာအုပ္မွ...

6. ၁၉၈၅ခုနွစ္  မြန္ျပည္နယ္ေန႔ စာမ်က္နာ ၃၃မွ ၃၈ထိ ထုတ္ေဝေသာစာအုပ္မွ...

 
ဗညာရတ္ေပင္(banyarpyoe)